مادر:
مادرم تو گلی خوشبو از بهشت خدایی که گلخانه‌ی دلم از عطر تو سرشار است. دغدغه روزمره ام بودن توست. نفس کشیدنت، ایستادنت، خندیدنت. مادرم تو باشی دنیا برایم بس است. مادرم تو لطیف ترین گل بوستان هستی. تو بهترین گل میان شهر گلهایی. تو رنگ آفتابی، شب که می رسد مثل ستاره گویا مهتابی مادر خوبم. مادر یعنی ناز هستی و وجود، یعنی فرشته سجود، یعنی پاکی از آلودگی، یعنی عشق و نفس زندگی و مادر یعنی از جهان پاینده‌گی.
مادر خوبم مرا بی منت بزرگم کرد: بی منت مهر و محبت هاش را مصرف کرد؛ بی منت عمرش را به پایم گذاشت؛ بی منت خود را از خواب محروم کرد تا من راحت بخوابم. بی منت غذا درست کرد و جلو من گذاشت تا بخورم. بی منت آرزوهایش را با من تقسیم کرد؛ و بی منت با جان و دل به حرفهایم گوش کرد؛ و با دست هایی گرمش مرا آرام ساخت. پس من هم بی منت میگویم عاشقت هستم مادر.
( بهشت زیر پای تک تک مادران است)
